Keuring en keurkaart

In België worden voor de beoordeling van cavia’s op erkende tentoonstellingen gewerkt met voorgedrukte blauwe keurkaarten, waarop 7 vakjes voorzien zijn die overeenstemmen met de 7 keurposities. Dit betekent dat een keurmeester achtereenvolgens 7 verschillende elementen van een diertje zal keuren. Vier van deze keurposities zijn dezelfde voor alle rassen en variëteiten:
1) Type en bouw
2) Grootte
3) Beharing
7) Conditie en verzorging.

De posities 4-5-6 zijn rasgebonden en dus specifiek voor de onderscheiden rassen.

Op de keurkaart staat ook het maximum aantal punten per positie voorgedrukt. Op die manier kan al wie een keuring meebeleeft exact volgen welk onderdeel van het dier beoordeeld wordt en wat de waardebeoordeling van de keurmeester op dat onderdeel is.

Als basis voor de beoordeling wordt vertrokken van een dier, dat in alle onderdelen als ‘zeer goed’ beoordeeld wordt. Dit impliceert dat deze cavia zich in geen enkele positie extra onderscheidt. Alle kenmerken zijn ‘zeer goed’, niks meer en niks minder. Een dergelijk dier bekomt op die manier een resultaat van 95 punten. Hier dient voor de fokkers die ook in Nederland al eens tentoonstellen gesteld te worden, dat 95 punten bij onze Noorderburen F of ‘fraai’ is. Als we datzelfde systeem ook bij een Nederlandse keuring zouden toepassen, vertrekken we dus van een dier dat in alle onderdelen ‘fraai’ is, zonder meer. Het onderscheidt zich nergens meer of minder, het dier is gewoon ‘F’. Al weten fokkers natuurlijk ook, dat dit niet zo maar gewoon is.